Volgens het Internationale Monetaire Fonds (het IMF), onder het scenario van het bereiken van netto nul emissies tegen 2050, kan de historische transformatie van de globale insluiting van koolstofemissies een ongekende vraag naar een aantal van de kritiekste die metalen bevorderen in de productie en de opslag van duurzame energie worden gebruikt.

De vraag groeit, en de leveringsversie vergt tijd. De prijzen van koper, nikkel, kobalt, en lithium zijn jaar na jaar toegenomen. De stijgende kosten kunnen tot het eind van dit decennium verdergaan, en kunnen de plannen van de energieovergang onderbreken of vertragen.

Onder het hoge die doelscenario door het Internationale Energieagentschap wordt gegeven, zullen de consumptie van lithium en het kobalt meer dan zes keer stijgen om de vraag naar batterijen en andere schone energie te ontmoeten.

Het gebruik van koper zal verdubbelen en het gebruik van nikkel zal verviervoudigen, hoewel dit ook vergaderingseisen omvat die niet verwant met schone energie zijn. De wanverhouding tussen grondstoffenvraag en aanbod kan niet worden geëlimineerd. De aanbodzijde is onderworpen aan de cyclus van de capaciteitsversie, en het neemt vaak oud om vraag en aanbod opnieuw in evenwicht te brengen.